روز اول با خود گفتم
دیگرش هرگز نخواهم دید
روز دوم باز میگفتم
لیک با اندوه و با تردید
روز سوم هم گذشت اما
بر سر پیمان خود بودم
ظلمت زندان مرا میکشت
باز زندان بان خود بودم
آن من دیوانه عاصی
در درونم های و هو میکرد
مشت بر دیوارها میکوفت
روزنی را جست و جو میکرد
میشنیدم نیمه شب درخواب
های های گریه هایش را
درصدایم گوش میکردم
درد صیال صدایش را
شرمگین میخواندمش بر خویش
از چه بیهوده گریانی؟
در میان گریه مینالید
دوستش دارم نمیدانی؟
روزها رفتند و من دیگر
خود نمیدانم کدامینم
آن من سرسخت مغرورم
یا من مغلوب دیرینم
بگذرم گر از سر پیمان
میکشد این غم دگر بارم
مینشینم شاید او آید
عاقبت روزی به دیدارم

نظرات شما عزیزان:

الیا ناز

ساعت23:55---13 بهمن 1391

[وب سایت] - [ایمیل]

سلام با تبادل لینک یا بنر موافقی خبرم کن

منتظرم
http://elia-naz.r98.ir/

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: