ﺑﺮﺍی ﻓﺼﻞ ﻓﺼﻞ ِ ﺷﻮﻕ ﺩﯾﺪﺍﺭﺕ ﺑﺮﺍی ﻋﻄﺮ ِ ﺍﺣﺴﺎﺳﯽ ﮐﻪ ﭘﻴﭽﻴﺪﻩ ﺩﺭ ﺍﻓﮑﺎﺭﺕ ﺧﻴﺎﻟﻢ ﻧﻮﺭ ﻣﯽ ﭘﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﺭﻭی ﮐﺎﻏﺬی ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﺳﺒﺰﯾﻨﻪ ﻭ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻥ ِ ﺑﺎﺭﯾﮑﻢ ﺷﺪﻩ ﭘﻴﺮﺍﻫﻦ ِﺍﺷﮑﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﺭﺩ ﻫﻮﺍ ﯾﺦ ﻣﯽ ﺗﮑﺎﻧﺪ ﺑﺮ ﺷﻔﻖ ﺁﻧﺠﺎ ؛ ﻭ ﺍﯾﻨﺠﺎ _ ﻭﺍﺍﺍی ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﻦ! ﻟﺐ ِ ﮐﺎﺭﻭﻥ ﺍﺯ ﻟﺒﻬﺎی ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺑﻮﺳﻪ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﺩ ツ ﻋﺰﯾﺰﻡ، ﺟﺸﻦ ِ ﺣﻮﺗﻢ ﺑﺎ ﺣﻀﻮﺭِ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ِﻋﺸﻖ ﺷﻴﺮﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﻝ ِﻫﻤﺮﻧﮓ ﺍﻗﻴﺎﻧﻮﺱ ﺁﺭﺍﻣﻢ _ ﮔﻬﯽ ﺁﺭﺍﻡ ﻭ ﮔﻪ ﻫﻢ ﻣﺤﻮﺭ ِ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ِ ﺯﺭّﯾﻦ ﺍﺳﺖ ... ﻟﺒﺎﺱ ِ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﺗﻦ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﺍﺯ ﺟﺎﻡ ِ ﺭﻭﯾﺎی ﺗﻮ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﻢ ﻭ ﻧﺮﮔﺲ ﻫﺎی ﻣﺴﺮﻭﺭ ِ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ِ ﻣﺎﻫﮏِ ﺑﮕﺬﺷﺘﻪ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻡ ﺯﻣﺴﺘﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﺭی ِ ﺑﻬﺎﺭی ِ ﺑﻬﺎﺭی ﺑﺎﺩ...